تلاش برای حرکت های اولیه

دیروز پسرم بالاخره تنبلی رو کنار گذاشت و قدری به خودش زحمت دادو با سلام و صلوات تونست با روروک چند متری حرکت کنه. منو مامانی هم که از شدت لذت کلی خوشحال شدیم. در ضمن دوروز پیش هم کاملا غلت میزد و به روی شکم برمیگشت. بعد هم که خسته میشد بغض میکرد. پسرم اینقدر ناز میشی وقتی بغض میکنی دوست داریم بخوریمت.